Holebifilms op Gentse Film Festival
MINE VAGANTI (LOOSE CANNONS) van Ferzan Ozpetek
Wij kozen voor jou een aantal films uit voor het aankomende Internationale Film Festival (12-23 oktober 2010) in Gent. De films om naar uit te kijken dit najaar :
HOMOFILM: MINE VAGANTI
Tomasso Cantone is de jongste telg van een grote, traditionele familie van pastamakers in Puglia, in het zuiden van Italië. Hij leidt een comfortabel leventje in Rome, heeft de ambitie om schrijver te worden en woont samen met zijn vriend Marco – een leven waar zijn conservatieve familie niet van op de hoogte is. Als zijn vader hem vraagt om terug te keren naar Lecce om er mee te werken in het pastabedrijf, besluit Tomasso, die daar helemaal geen zin in heeft, om uit te komen voor zijn homoseksualiteit. Hij hoopt dat hij op die manier aan zijn verplichtingen kan ontkomen. Maar tijdens het familiediner worden zijn plannen gedwarsboomd door zijn broer Antonio. Tomasso belandt onverwacht in een situatie die hij te allen prijze had willen vermijden. “Mine vaganti” is een bitterzoete komedie over een ontwrichte familie, liefde en vrijheid.
LESBO-FILM : SILENT SOULS
In zijn prachtige, ietwat bevreemdende tweede film brengt Aleksei Fedorchenko een ode aan de liefde. Hij baseert zich daarbij op rituelen van het inmiddels uitgestorven Merja volk. Terwijl Aist in een fabriek aan het werken is, krijgt hij een telefoontje van zijn baas, Miron, die zijn pas overleden vrouw Tanja niet alleen wil begraven. Samen wassen ze de overledene en voeren haar naar de plek waar Miron en Tanja hun wittebroodsweken doorbrachten. Het is een plek aan de stroom, omdat water een grote rol speelt in de riten van de Merja. Onderweg wordt vrijmoedig over seks en intimiteit gesproken want dat hoort nu eenmaal bij de zogenaamde “smoke” als iemand er niet meer is. Bij Aist brengt een en ander eigen verlies in herinnering. De oorspronkelijke titel van de film (“Ovsyanki”) verwijst naar een soort spreeuwen die in de film een essentiële rol spelen. Fedorchenko vermengt een sprookjesachtige sfeer met surrealistische elementen en gaat een vrijmoedige sensualiteit niet uit de weg. Knappe fotografie en mooie bescheiden muziek. Een topper uit Venetië en dus ook hier een must.
LESBO-FILM : FOR 80 DAYS
De 70-jarige Axun wordt naar het ziekenhuis geroepen omdat haar ex-schoonzoon ernstig gewond werd in een auto-ongeluk. Tot haar grote verbazing ontmoet ze in zijn kamer Maite, haar beste vriendin uit haar tienertijd, die de patiënt in het andere bed komt bezoeken. De twee vrouwen hebben elkaar in geen vijftig jaar gezien en beseffen al vlug dat hun vriendschap nog even sterk is als toendertijd. Ze brengen veel tijd door in elkaars gezelschap, tot Axun ontdekt dat Maite openlijk lesbisch is. Waren ze vroeger dan toch meer dan gewone vriendinnen? Waar ligt de dunne grens tussen vriendschap en verlangen? Durft ze die grens te overschrijden nu ze 70 is? Als Maite haar uitnodigt naar het eiland van Santa Clara, moet Axun beslissen of ze haar hart gaat volgen of haar verstand…
PEDO-FILM: SWINKI
In het Poolse grensstadje waar “Swinki” zich afspeelt, is het woord uit de titel (‘piggies’ of ‘swinki’ in het Pools) synoniem voor jongeren die zich prostitueren. De lokale tieners kijken met argusogen naar de levensomstandigheden van hun Duitse buren. Waar zij wonen, is er immers niets dan werkloosheid en armoede. De zestienjarige Tomek ontdekt toevallig het geheim van zijn vriend Ciemmy: hij en een aantal andere jongeren verkopen hun lichaam aan Duitse pedofielen, niet alleen voor geld, maar ook voor kleren, parfum, drank en elektronica. Op een dag ontmoet Tomek Marta in een dancing en hij wordt verliefd op haar. Hij probeert eerst snel geld te verdienen door honden te smokkelen, maar besluit dan toch om zich ook te prostitueren, om haar materialistische verlangens te bevredigen. Hij beseft niet welk meedogenloos lot hem te wachten staat… Deze wrange, pijnlijk realistische film dankt zijn authenticiteit onder meer aan het feit dat de scenarioschrijfster zelf twintig jaar in het stadje woonde waar het verhaal zich afspeelt. De belangrijkste rollen worden gespeeld door niet-professionele acteurs.
Warm aanbevolen
KABOOM van Gregg Araki (regisseur van Mysterious Skin)
“Kaboom” is een sciencefiction horrorkomedie over een jonge biseksuele student die op zijn universiteitscampus een mysterieuze sekte ontdekt. Smith leidt een rustig leven op de campus – hij trekt veel op met zijn artistieke, sarcastische vriendin Stella, slaapt met de mooie London, en verlangt hevig naar Thor, zijn fantastische, maar wat naïeve medehuurder – tot een noodlottige, beangstigende nacht alles op de helling zet. Nadat hij op een feestje space cookies at, is Smith ervan overtuigd dat hij deelgenomen heeft aan de gruwelijke moord op het geheimzinnige Roodharige Meisje uit zijn dromen. Als hij de waarheid probeert te achterhalen ontdekt hij een geheim dat niet alleen zijn leven zal veranderen, maar ook de toekomst van de hele wereld.
L’ARBRE ET LA FORÊT van Olivier Ducastel, Jacques Martineau (regisseur van Ma vraie vie à Rouen, Crustacés et Coquillages, Drôle de Félix)
Frédérick, een bosbouwer in de Elzas, houdt ervan bomen te zien groeien en naar Wagner te luisteren. Al bijna zestig jaar leeft hij met een verschrikkelijk geheim; alleen zijn vrouw en zijn oudste zoon zijn ervan op de hoogte. Door de dood van die zoon, met wie hij een gespannen relatie had, besluit hij eindelijk om die afschuwelijke gebeurtenis uit zijn verleden ook met zijn andere familieleden te delen. Iedereen reageert op een andere manier…
CHATROOM van Hideo Nakata
Vijf tieners ontmoeten elkaar online en smeden aanvankelijk een onschuldige vriendschap. Maar al vlug focust William, een van de jongeren die gefascineerd is door de donkere kant van de online wereld, zijn aandacht op het meest kwetsbare lid van de groep. Hij grijpt de kans om zijn eigen verleden uit te wissen; een kans om te manipuleren, om een statement te maken; een kans om iemand naar het pad te leiden vanwaar geen terugkeer mogelijk is. Deze intelligente psychologische thriller, die zich zowel in de offline als de online wereld afspeelt, schetst op een bijzonder relevante manier de kille werkelijkheid van wat er gebeurt als de grenzen tussen realiteit en cyberspace compleet vervagen.
THE HOUSEMAID van Im Sangsoo
De jonge Euny komt als kinderoppas en poetsvrouw in dienst van een Zuid-Koreaanse advocaat. Aanvankelijk wordt ze met veel respect behandeld door haar in weelde badende werkgevers Hoon en Hera. Ze heeft het op haar beurt best naar haar zin met het dochtertje van het echtpaar dat een tweede kind verwacht. Alles slaat evenwel om als Euny zelf zwanger raakt. Er breekt een schandaal los en Hera en haar moeder zetten alles op alles om Euny te vernietigen. Hun wraakactie heeft voor iedereen zware gevolgen. Regisseur Im Sang-soo baseerde zich voor zijn jongste film op een gelijknamige Koreaanse klassieker, maar stak die zowel qua verhaal als qua vormgeving in een hedendaags kleedje. Zijn maatschappijkritiek viseert de hogere burgerij die een protserig leventje leidt, wars van alle moraal en waarden. De film valt op door zijn zeer esthetiserende vormgeving maar naar het einde toe laat de regisseur op alle vlakken de remmen los. Zelfs de acteurs staan ervan te kijken.
NEVER LET ME GO van Mark Romanek
“Never Let me Go” is gebaseerd op een heel aangrijpend en emotioneel boek van Kazuo Ishigiro, dat door Time werd verkozen tot een van de beste boeken aller tijden. Hailsham is een schijnbaar idyllische Engelse kostschool, met een strenge directrice. De kinderen volgen er een strikt gezondheidsregime, hebben geen contact met hun ouders en mogen de school onder geen beding verlaten. Het is duidelijk dat er iets niet pluis is op Hailsham. Kathy en Ruth kunnen het onmiddellijk goed met elkaar vinden en ze ontfermen zich over Tommy, een wat vreemde, gevoelige en angstige jongen. De drie kinderen groeien op zonder enig contact met de buitenwereld. Als ze achttien zijn, moeten ze verhuizen naar The Cottages, een raadselachtige plek, waar ze er langzaam achter komen welke verschrikkelijke toekomst hen te wachten staat. Geconfronteerd met een geheim dat hun leven dreigt te vernietigen, proberen ze wanhopig om hun noodlot te ontlopen. Een meeslepend verhaal van liefde, verlies en opoffering.
POTICHE van François Ozon (regisseur van Sitcom, Swimming Pool, Le temps qui reste, 8 femmes)
“Potiche” is gesitueerd in een Frans stadje in 1977. Suzanne is de onderdanige echtgenote van Robert Pujol, een rijke industrieel die zijn paraplufabriek met een ijzeren hand leidt. Hij is even hatelijk en despotisch voor zijn personeel als voor zijn maîtresse, zijn kinderen en zijn vrouw, die hij als een ‘trofee’ beschouwt. Als de werknemers staken om te protesteren tegen de onmenselijke arbeidsomstandigheden, breekt de hel los. Robert krijgt een hartaanval en wordt verplicht met rust gestuurd. Suzanne moet noodgedwongen zijn taak overnemen, wat ze doet met de hulp van haar ex-minnaar, burgemeester Maurice Babin. Tot verbazing van de meesten blijkt Suzanne een assertieve vrouw te zijn, die een einde maakt aan de staking, het noodlijdende bedrijf redt en de arbeidsomstandigheden van de arbeiders ingrijpend verbetert. Maar Robert geeft zich niet zomaar gewonnen; via afpersing en geheime allianties is hij van plan om zijn rol als directeur van de fabriek en hoofd van het gezin terug te winnen…
BI, DON’T BE AFRAID (BI, DUNG SO!) van Dang Di Phan
De zesjarige Bi woont met zijn ouders, zijn tante en een meid in een oud huis in Hanoi. Bi moet altijd alleen spelen – zijn favoriete plekjes zijn de ijsfabriek en het wilde gras langs de rivier. Na een jarenlange afwezigheid komt zijn grootvader, een gepensioneerde diplomaat, ernstig ziek naar huis. In het begin is Bi bang van deze vreemde man, maar na verloop van tijd wint zijn nieuwsgierigheid het van zijn angst. De relatie tussen Bi’s ouders is heel slecht. Zijn vader, die meestal dronken is, probeert zo veel mogelijk het contact met zijn gezin te vermijden en brengt elke nacht door bij zijn masseuse. Zijn vrouw weet het, maar ze heeft zich bij de situatie neergelegd. Op een dag ziet Bi’s preutse tante, een lerares die nog altijd single is, op de bus een zestienjarige student tot wie ze zich sterk aangetrokken voelt. Deze gebeurtenis brengt haar erg in de war. “Bi, Don’t Be Afraid!” is een diepzinnige cinematografische exploratie van een ontluikend verlangen en van de gevolgen van fysiek verval en de naderende dood.
TINY FURNITURE – De 22-jarige Aura keert terug naar het appartement van haar kunstzinnige moeder in New York met een waardeloos diploma filmwetenschappen, 357 hits op haar YouTube-pagina, een vriend die haar gedumpt heeft, een stervende hamster, én met hangende pootjes. Naast het speciale feit dat bijna alle hoofdrollen vertolkt worden door haar echte familieleden, is deze film ook merkwaardig omdat hij volledig gefilmd werd met een Canon EOS 7D.
SAWAKO DECIDES – Sawako woont al vijf jaar in Tokio en is toe aan haar vijfde job en vijfde vriendje, die ook haar baas is op kantoor. Ze drinkt te veel, is niet gelukkig, maar werkt in een oesterfabriek.
SCHEMER – Zes tieners, die elkaar kennen van op school, zijn een zomer lang onafscheidelijk. Op een van de warmste dagen vinden ze het lijk van een van de meisjes. Langzaam ontrafelt zich het verhaal achter deze gruwelijke moord.
THE ILLUSIONIST – Het hoofdpersonage in deze animatiefilm is de ouderwetse goochelaar Taticheff. Hij reist de wereld rond met zijn authentieke goochelkunstjes, maar hij boekt weinig succes.
SMOORVERLIEFD – een romantische komedie over een koppige familie, over vrouwen en mannen, moeders en dochters, over trouw en ontrouw, over liefde, affectie, seks en romantiek en over hoe een passionele kus in de stromende regen of een gedeelde smoothie je leven kunnen veranderen.
STARRING MAJA – De achttienjarige Maja woont in een piepklein Zweeds dorpje. Ze heeft maar één grote droom: een beroemde en gevierde actrice worden. Maar dat is niet eenvoudig. Ze lijdt aan overgewicht, is onhandig en heeft moeite met sociale contacten.
AU REVOIR TAIPEI – Als zijn liefje Faye naar Parijs vertrekt, blijft Kai, een bedeesde twintiger uit Taipei, met een gebroken hart achter. Overdag werkt hij in het noedelrestaurant van zijn ouders; ’s avonds studeert hij Frans in de lokale boekhandel, waar hij Susie ontmoet. Met zijn jazzy soundtrack, bizarre verhaalelementen en kleurrijke visuele esthetiek evoceert “Au Revoir Taipei” perfect wat het betekent om jong en hopeloos verliefd te zijn. In deze heel leuke film slaagt Chen erin om een uitstekend evenwicht te vinden tussen slapstick en romantiek, spanning en humor.
