Door steeds minder bezoekers aan de bioscoop, vroegere DVD & BlueRay releases, zet Hollywood massaal in op de 3D film. Een driedimensionale film kun je met een stereoscopisch brilletje kunt bekijken. Dat gegeven is helemaal niet zo nieuw, het werd al in de jaren ’50 gebruikt, maar ook in pretparken en casino’s. In de film is er een (schijnbare) diepte gemaakt door stereoscopie. Eén op twintig mensen heeft last van een ‘lui oog’ en kan driedimensies niet waarnemen. Na introductie van HD in de gaypornoindustrie doet ook 3D stilaan zijn intrede.

Even iets technisch

De oude 3D methode is dat er twee beelden over elkaar geschoven worden met een rood en een blauw kleurfilter. Met een brilletjes bekom je een schijnbare diepte.

In de jaren 80 werd de techniek verbeterd door polarisatie, toegepast in IMAX cinemazalen. Daarbij trillen de twee beelden in tegenovergestelde richting. Om dit te bekijken heeft de toeschouwer een bril met gepolariseerde glazen nodig, die de juiste beelden voor het corresponderende oog gefilterd. Omdat het beeld moet reflecteren, projecteert men op een scherm waarin metaaldeeltjes zitten.

Door het stijgende aantal (illegale) filmdownloads ging men nog verder met de eclipsemethode. Hierbij worden de beide beelden over elkaar gefilmd. De kijker draagt een gecomputergestuurde sluiterbril die afwisselend het linkeroog en rechteroog ‘afdekt’ en zo telkens het corresponderende beeld toont. Voor deze dure techniek heeft men een camera met twee tot drie lenzen nodig. De film Avatar is zo’n voorbeeld.

Een film als ‘Alice in Wonderland’ (2010) is zogenaamde upconversion, elk gewoon gefilmd beeld zet men nadien om naar 3D. Die techniek is veel goedkoper.

Gay porno

In 1998 werd, zover we konden vinden, de eerste 3D gayporno gemaakt. Sexual Feeling, een ‘erotische massagefilm’, waarvoor je een brilletje moet opzetten. Maar het was geen succes. Na de adaptatie van digitale beeldkwaliteit(HD) begon een niché-markt van driedimensionale animatiefiguren. Deze virtuele pornoacteurs hebben niets met de 3D techniek te maken die we hier bespreken, maar zijn gemaakt voor een virtuele realiteit, zoals in interactieve games je een VR-bril kan opzetten en zelf kan rondlopen en handelen.

De in 3D gefilmde porno blijft voorlopig beperkt tot dominicford.com die gebruik maakt van de computeromzetting van 2D naar 3D, te bekijken met een brilletje.

Of het concept lang zal blijven bestaan is te betwijfelen. Philips en/of Sony komen dit jaar met televisies op de markt die driedimensionale beelden in de huiskamer kunnen brengen, zonder dat er een brilletje vereist is. Het langdurig ophebben van zo’n bril heeft bij heel wat bioscoopbezoekers 3D-hoofdpijn. En in het geval van pornoindustrie is dat geen goede zaak. Maar of het nu prettig is om driedimensionaal zweet en sperma op je zien afkomen, daar moet de kijker maar over oordelen.