De anti-discriminatiewet mag dan wel een feit zijn, in de praktijk staan we nog niet zo ver. Dat heeft een gehuwd homokoppel uit Brugge op oudejaar aan de lijve ondervonden, toen ze knusjes op café gingen.

Op 31 december zochten Herman en zijn echtgenoot café Rozenhoedkaai in ‘t Pandreitje op. Waarbij zijn partner ontspannen de arm achter Herman op de bank had gelegd. De uitbater die het koppel in het ootje hield, verzocht hen om geen enkele vorm van affectie te betuigen. Ontredderd vroeg het stelletje of hij dat kon specificeren. De waard sprak toen met bitse ondertoon: “Dat hij zijn arm van over uw schouder haalt, want er zijn kinderen aanwezig in de zaak.”
Het koppel is beledigd opgestaan en wees hem erop dat homohuwelijk al drie jaar erkend was, alvorens de zaak te verlaten. Of het koppel een klacht zal neerleggen op grond van homofoob geweld is nog onduidelijk. In elk geval klopte ze bij Jong en HiB aan om de zaak op te volgen.

Het is een typisch voorbeeld dat niet elke uitgaansgelegenheid open staat voor holebi’s en andere doelgroepen met een verhoogde kans op maatschappelijke uitsluiting. Alsook dat we leven in een heteronormale wereld, waarin vormen van affectie uitsluitend toegestaan is tussen blanke mannen en vrouwen. Schouderklopjes, wangkussen en omhelzingen als teken van vriendschap tussen mensen, zoals in heel wat Zuidelijke en Oosterse landen gebeurd, is bij ons niet ingeburgerd of krijgt een negatieve connotatie van homoseksueel gedrag. Jammer, want mensen die elkaar aanraken schieten doorgaans beter met elkaar op. Of het koppel er zonder kleerscheuren zou van afgekomen zijn, moesten ze elkaar hebben gekust in het café, is betwijfelbaar. De tijden dat je een partner van hetzelfde geslacht moest kussen achter slot en grendel zijn echter al lang voorbij. Gelukkig hebben we een lijstje van holebi-vriendelijke cafeetjes en bistro’s in Brugge, just to be on the safe side.

www.gaybruges.be
Gepost op 4 januari 2007 om 12u48