De Drag Kings van Brussel (DKB) zijn een beetje een uitzondering in België en in Europa. Niet enkel omdat we maandelijks workshops geven waarbij we taal- en cultuurgrenzen aan onze laars (proberen te) lappen. We zijn vooral een beetje anders-dan-anderen omdat we niét proberen om 100% ‘passabel’ en stoer te zijn. En we gaan niét datgene proberen te realiseren wat zogezegd ‘een echte man’ van je maakt… Want wat is een ‘echte’ man? Eigenlijk kan niemand daar een antwoord op geven.

De DKB zijn een deel van Genres Pluriels, een vzw voor zichtbaarheid en een beter leven voor transgender en intersex mensen. De stereotypen over ‘echte’ vrouwen en mannen spelen vele trans*mensen en holebi’s parten. Onder de paraplu transgender en intersex, vind je een grote diversiteit – niet enkel mensen die het gevoel hebben man of vrouw te zijn.
Wat de DKB willen, is mensen een vrijheid doen ontdekken op gendervlak. Als je wil, kan je een man zijn. Of een andere man. Of een persoon met een aantal kenmerken – uiterlijk, gedragingen, innerlijk – die voor jou mannelijk(er) zijn. Het staat immers niet op je voorhoofd geschreven wat er zich in jouw onderbroek verschuilt, of hoe je je identificeert.

Voorstellingen en workshops
Over het leven naast die M/V-hokjes bieden DKB zowel voorstellingen als workshops. Een voorstelling van DKV is een mengeling van theater, woord, muziek, clownerie en hedendaagse dans. Ze verrast en verwondert en doet je vaste ideeën die je had over gender en geslacht in vraag stellen.

De workshops zijn er de actieve tegenhangers van. Hier gaat het niet om ‘kijken’, maar om ‘doen’. Deze workshops staan open voor iedereen. Ook voor wie zich niet als transgender definieert of ziet. Je gaat wel iets doen dat tegen de gender-verwachtingen van de maatschappij ingaat. Maar of het voor één namiddag is, de rest van je leven of iets daartussen in, dat is up to you. Oordelen is niet nodig.

Koppen
Vanavond is er op ‘Koppen’ een reportage te zien over drag kings in Vlaanderen. De reportage focust op Joke, voor wie drag kinging een deel van haar identiteit is, en op mij, Robin, voor wie hetzelfde geldt, maar die dat deelt met de andere ‘Drag Kings van Brussel’ en die er een schep transgender activisme aan toevoegt.

De media en het transgender-thema hebben een moeilijke verhouding. Het woord ‘transgender’ bijvoorbeeld, mag soms niet uitgesproken worden, “omdat de mensen dat niet gaan begrijpen”. Het relativeren van de hokjes M en V en de boodschap dat er méér genderidentiteiten en (intersex) lichamen bestaan, dringt nauwelijks door tot wat gepubliceerd wordt. Benieuwd of deze ideeën vanavond tóch een plaatsje krijgen op de VRT.

In de aankondiging staan jammer genoeg al fouten over de workshops in Brussel:
• “Vrouwen leren door middel van rollenspelen hoe ze zich mannelijker kunnen gedragen.” Nee, maar we leren wel hoezeer ideeën over mannelijk én vrouwelijk gedrag bij iedereen ingebakken zitten. En hoe we ons gedrag opnieuw kunnen aanpassen aan onze wensen voor onszelf en de wereld.
• “Deze workshop is ideaal voor vrouwen die graag willen experimenteren.” Nee, we willen aan iederéén de mogelijkheid bieden mannelijkheid om te vormen in mannelijkheden, met respect voor de diversiteit aan persoonlijkheden en lichamen, en zonder machismo en stereotiepen die ongelijkheid versterken.

Het is misschien te ingewikkeld voor de mainstream media… Maar als u denkt dat u het wél aankan, kijk dan gerust naar de reportage, maar contacteer nadien vooral de DKB. www.genrespluriels.be

De reportage kun je hier nog eens bekijken.

Bron: Zizo Magazine