Vrijdag 10 november 2006, 22u30

Echo Park, een Spaanse wijk in Los Angeles. Samen met haar ouders bereidt Magdalena haar ‘quinceañera’ voor: het grote, traditionele feest voor haar 15e verjaardag. Enkele maanden voor de ceremonie raakt ze zwanger. Ze wordt verstoten door haar vader en opgevangen door haar grootoom Tomas, een man met een groot hart die ook al homoseksuele neefje Carlos opvangt.

Alternatieve titel: Quinceanera
Regie: Richard Glatzer (The Fluffer), Wash Westmoreland
Met: Emily Rios, Jess Garcia, Chalo Gonzalez, David W. Ross
90 min – Verenigde Staten – 2006

Echo Park L.A.

Park is een Spaanse wijk in Los Angeles. Samen met haar ouders bereidt Magdalena haar ‘quinceañera’ . Dat is het traditionele (al uit de tijd van de Azteken stammende) Mexicaanse verjaardagsfeest voor een vijftienjarig meisje. Een soort ‘coming-of-age’-ritueel dus waarbij de overgang van meisje naar jonge vrouw wordt gevierd.

Enkele maanden voor de ceremonie raakt ze zwanger. Ze wordt verstoten door haar vader en opgevangen door haar grootoom Tomas, een man met een groot hart die ook al Carlos, een van zijn neefjes, opvangt. Carlos is een rebelse jongeman die net als Magdalena door zijn familie verstoten werd. Die Carlos is zowat het zwarte schaap van de familie, want hij werd door zijn vader het huis uit gejaagd toen die ontdekte dat Carlos op het internet nogal veel interesse toonde voor allerlei homowebsites.

Die paar maanden waarin ze samenleven, zullen een ommekeer betekenen in hun leven. Van haar kant krijgt Magdalena het zwaar aan de stok met haar streng religieuze vader, een soort parttime predikant van een of andere lokale kerk, wanneer blijkt dat zij zwanger is. Maar Magdalena blijft bij hoog en bij laag beweren dat ze nog maagd is. Wat er precies aan de hand is, moet u zelf maar ontdekken in de film, maar ook hier blijkt het internet een nuttige informatiebron om het ‘mirakel’ te helpen verklaren.

De film werd met een krap budget geproduceerd door twee regisseurs die wij al langer kennen, van eerder pornografische speelfilms als ‘The Fluffer’ met zwakke acteerprestaties en een erg voorspelbaar scenario. Beiden heren tonen dat ze ook ander werk kunnen maken, gefilmd in hun eigen buurt in amper achttien dagen tijd en met behulp van de lokale bevolking. Van hun kant tonen de filmmakers veel aandacht, respect en tederheid voor het alledaagse, maar daarom zeker niet banale leven van gewone mensen, jong en oud. Zonder vergezocht of overdreven drama maar gelukkig ook zonder huilerig melodrama.

Op het Sundance Film Festival werd Quinceanera begin dit jaar bekroond met de Grand Jury Prize én de Publieksprijs.
“Een interessante en integere buurtkroniek” – Jan Temmerman (De Morgen / VRT Nieuws)